Overzicht gebedspunten, aan te vullen door wie wil.

Naar aanleiding van een gebedsavond voor de Balkan in Ede: – de Balkan is mogelijk een verwarrende term omdat het lijkt dat één term één gebied beschrijft. Maar als er één ding is dat dit gebied goed beschrijft dan is dat veelzijdigheid. Helaas gaat dat hier ook samen met verdeeldheid. In alle opzichten. 

• – de Balkan is het gebied waar in Europa alle monotheistische godsdiensten samen komen. Al sinds het ontstaan van die godsdiensten. Een erg interessant gebied dus en een uitdaging wat betreft het Evangelie van verzoening. 
• – tijdens de oorlog van 1991 tot 1995 zijn er allerlei geloofsgemeenschappen ontstaan. Er was even sprake van een opwekking. Baptisten gemeenten groeiden, pinkstergemeenten en evangelische gemeenten ontstonden. Na de oorlog is er aan die groei eigenlijk direct een einde gekomen.
• – de Balkan omvat nog steeds de landen van Europa met het kleinste percentage gelovigen. Ook wereldwijd staan ze bovenaan (of eigenlijk onderaan)
• – dus zou je denken: een mooi zendingsveld, maar nee, zending op de Balkan is heel marginaal. De meeste zendelingen die gekomen zijn, zijn ook alweer vertrokken. Redenen? Een reden is zeker het nationalisme in Kroatie, Bosnie en Servie. Deze landen zijn nog steeds erg gesloten wat betreft buitenlanders en veel buitenlanders (w.o. zendelingen) zijn weer vertrokken omdat ze geen verblijfsvergunning krijgen. 
• – Voormalig Joegoslavie was socialistisch. Tito hield niet van godsdienst of van gelovigen. Dat heeft een vacuum gecreeerd wat betreft geloofsvragen. Tito was atheist en dus hoorde je dat ook te zijn. Bij het uiteenvallen van de Sovjet Unie, wegvallen Berlijnse muur, viel ook dit socialisme ineen. Mensen gingen op zoek naar identiteit waar de oorlog uit voort is gekomen. Als identiteit hebben zij een religie voorgeschreven gekregen en mocht je jezelf niet voegen in die religie, dan ben je geen afvallige maar eigenlijk een landverrader. Vooral in Bosnie is onder gelovigen angst om naar buiten te treden. 
• – veel van de ontwikkelingen sinds 1991 zijn voortgekomen uit angst. Angst er niet bij te horen. Geloofsgemeenschappen die ontstonden of groeiden zijn in zichzelf gekeerd. Bang voor de grote wereld en daarmee eigenlijk bang voor het zendingsveld dat rijp is om te oogsten.  Mijn gebed: “Toen Hij de scharen zag, werd Hij met ontferming over hen bewogen, daar zij voortgejaagd en afgemat waren, als schapen die geen herder hebben. Toen zeide Hij tot zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig. Bidt daarom de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uitzende in zijn oogst.” (Matt. 9:36-38)
• – Maar: daarbij is het zeker zo belangrijk te bidden voor éénheid, voor samenwerking tussen gelovigen, voor initiatieven vanuit de lokale kerk zelf. Dat zij gemobiliseerd worden. Onze broers en zussen zitten opnieuw vast. Nu niet in de gevangenis van Tito maar wel in hun eigen “bekommernissen”, verstrikt door de zorgen van alledag. Graag vertel ik vanuit de ervaring met ons werk hier in de Krajina waar we al 16 jaar een mooi project runnen maar waar vanuit de lokale kerk nooit op langere termijn interesse is getoond. 
• – De Krajina tot slot: de grens tussen Bosnie en Kroatie, de grens tussen de wereldreligies. Pak een stuk papier, scheur het doormidden, dat is de Krajina, dat is het product van voormalig Joegoslavie. Nogmaals: een geweldige kans voor het Evangelie.

Groeten!

Meindert